ΡΙΓΑΝΗ

Είναι το έμβλημα της Ελληνικής και γενικότερα της Μεσογειακής
κουζίνας. Η αρχαιοελληνική της ονομασία «Ορίγανων» ή
«Ορίγανος» προέρχεται από τις λέξεις «όρος»
δηλαδή «βουνό» και «γάνυμαι» που σημαίνει
«χαίρομαι». Το αρωματικό αυτό βότανο ευδοκιμεί σε ορεινές
περιοχές. Πρόκειται για πολυετή, χαμηλό θάμνο που ανήκει στην
οικογένεια της μέντας και αυτοφύεται στη Μεσόγειο και τη Δυτική
Ασία. Ο θάμνος αυτός  μπορεί να φτάσει τα 60εκ. ύψος. Φυτρώνει
στα πετρώδη και ηλιόλουστα μέρη της Μεσογείου και ανθίζει το
καλοκαίρι. Η γεύση και η εμφάνιση των διαφόρων ποικιλιών ρίγανης
διαμορφώνονται από τις κλιματολογικές και εδαφικές συνθήκες της
περιοχής στην οποία φύονται.Προέλευση: Ελλάδα, Αλβανία,
Μαρόκο, Ασία Τουρκία, Ισραήλ, Κίνα, ΗΠΑ, Κεντρική και Λατινική
Αμερική.

Υπάρχουν αναφορές στην Ελληνική μυθολογία ότι το βότανο
δημιούργησε η Θεά Αφροδίτη. Οι νεόνυμφοι στεφανώνονταν με στεφάνια
ρίγανης για να είναι ευτυχισμένοι στη νέα τους ζωή.Οι αρχαίοι
Έλληνες και οι Αιγύπτιοι είχαν ανακαλύψει τις ευεργετικές της
ιδιότητες. Οι Αιγύπτιοι τη χρησιμοποιούσαν ως συντηρητικό και οι
Έλληνες ως φάρμακο.Με την κατάκτηση της Ελλάδας από τους Ρωμαίους,
η ρίγανη μεταδόθηκε στους Ρωμαίους, οι οποίοι τη διέδωσαν σε όλη
την Ευρώπη και στη Βόρεια Αφρική, όπου χρησιμοποιούνταν για να
αρωματίσει το κρέας, το ψάρι και το κρασί.Από το Μεσαίωνα μέχρι και
τον 19οαι. χρησιμοποιείτο ως θεραπευτικό βότανο.Τον
18οαι. στην Αμερική έγινε γνωστή μετά το Δεύτερο
Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι Αμερικανοί στρατιώτες ήταν αυτοί που την
έφεραν στην πατρίδα τους, μετά την επιστροφή τους από την Ευρώπη,
όπου και την γνωρίσαν.

Στην Ελληνική κουζίνα είναι ένα από τα πλέον αγαπητά βότανα.
Χρησιμοποιείται παντού, από τη χωριάτικη σαλάτα και το λαδολέμονο
μέχρι τα ψητά ψάρια και τα σουβλάκια. Οι Ιταλοί την προσθέτουν σε
σάλτσες για ζυμαρικά και στην πίτσα. Στο Μεξικό είναι συστατικό σε
πιάτα με φασόλια, tacos και burritos.Έχει έντονη γεύση, ελαφρώς
πικρή και πιπεράτη. Υπεύθυνες για τη γεύση της ρίγανης είναι οι
φαινόλες καρβακρόλη και θυμόλη, οι οποίες υπάρχουν στο αιθέριο
έλαιο του φυτού που είναι γνωστό ως οριγανέλαιο. Ταιριάζει με τα
ψητά κρέατα και ψάρια, τις ελιές, το ελαιόλαδο, το λαδολέμονο, τις
πατάτες, τις σάλτσες ντομάτας, τις σαλάτες.Παντρεύεται γευστικά με
αλλα αρωματίκα  βότανα,  δυόσμο, δάφνη, μαϊντανό,
μαντζουράνα, θυμάρι, θρούμπι, δενδρολίβανο και βασιλικό.

Top