ΕΛΒΕΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ

ΦΟΝΤΙ ΤΥΡΙΟΥ: Λιωμένο τυρί με κομμάτια ψωμιού –
τί καλύτερο; Το τυρί, συνήθως gruyère και emmentaler,  λιώνει
μαζί με σκόρδο, λευκό κρασί, λίγο καλαμποκάλευρο και λικέρ τσέρι
και σερβίρεται μέσα στο παραδοσιακό σκεύος caquelon, κάτω από το
οποίο υπάρχει μια μικρή εστία, έτσι ώστε το φοντί να παραμένει στην
κατάλληλη θερμοκρασία και υφή όσο διαρκεί το γεύμα. Καρφώνετε μικρά
κομματάκια ψωμιού σ’ένα πιρούνι με μακριά λαβή και τα βουτάτε στο
καυτό μείγμα. Μπορείτε να το συναντήσετε και σε παραλλαγές: fondue
bourguignonne, δηλαδή φοντί με κομμάτια χοιρινού κρέατος που
βουτιούνται σε καυτό λάδι και φυσικά, το φοντί σοκολάτας μέσα στο
οποίο βουτάτε κομματάκια φρέσκων φρούτων.

RÖSTI: Το rösti είναι ένα είδος τηγανητής
πατάτας, το οποίο φτιάχνεται από τριμμένες πατάτες που είτε έχουν
ψηθεί με τη φλούδα, είτε έχουν τηγανιστεί ολόκληρες σε καυτό
βούτυρο ή λίπος.  Είναι τραγανό εξωτερικά και μαλακό
εσωτερικά.  Συχνά, προστίθεται στο μείγμα μπέικον, κρεμμύδι,
τυρί, ακόμα και μήλο. Δοκιμάστε το σαν συνοδευτικό με τηγανιτά αυγά
ή λουκάνικο. Παλιότερα αποτελούσε το πρωινό των αγροτών της Βέρνης,
αλλά στις μέρες μας θα το συναντήσετε παντού καθώς θεωρείται ένα
από το εθνικά πιάτα της Ελβετίας.

BIRCHERMUESLI: Μπορεί να έχετε ξαναφάει μούσλι,
γνωρίζατε όμως, ότι αυτά εφευρέθηκαν στην Ελβετία, γύρω στο 1900
από τον δόκτορα Μαξιμίλιαν Μπίρχερ – Μπένερ; Ο ίδιος πίστευε ότι
μία διατροφή βασισμένη στα δημητριακά, τα φρούτα και τα λαχανικά θα
ήταν καλύτερη από μία που βασίζεται στο κρέας κι έτσι, δημιούργησε
το birchműesli, ένα μείγμα από νιφάδες βρώμης, φρούτα, ξηρούς
καρπούς, χυμό λεμονιού και συμπυκνωμένο γάλα και το προσέφερε
αρχικά, στους ασθενείς του, σ’ένα σανατόριο της Ζυρίχης. Πλούσιο σε
θρεπτικά συστατικά, καταναλώνεται συχνά και σαν απογευματινό
σνακ.

RACLETTE: Raclette είναι το όνομα ενός
ελβετικού τυριού το οποίο φτιάχνεται από γάλα αγελάδας. Ταυτόχρονα
όμως, είναι και το όνομα ενός πολύ δημοφιλούς σκεύους που
χρησιμοποιείται για το λιώσιμο του τυριού. Παλιότερα, ένα ολόκληρο
κεφάλι τυρί τοποθετούνταν μπροστά στη φωτιά και όπως αυτό έλιωνε,
τα λιωμένα μέρη του «έσταζαν» σε ένα πιάτο για να
φαγωθούν. Το όνομά του προέρχεται από το γαλλικό ρήμα
«racler» που σημαίνει ξύνω. Σήμερα, οι φλούδες του
raclette σκεπάζουν συνήθως μικρές πατάτες, μαγειρεμένες με τη
φλούδα τους, λαχανικά, αλλαντικά, κρεμμύδια, τυρί, κομματάκια
κρέατος, ακόμα και αποξηραμένα φρούτα.

BUNDNERNUSSTORTE: Το bűndnernusstorte συχνά
αποκαλείται και engadinernusstorte- είναι  πεντανόστιμο κέικ
με γέμιση από καραμελωμένα καρύδια. Το έδεσμα κατάγεται από το
καντόνι του Graubűnden και θα το συναντήσετε σε διάφορες
παραλλαγές. Απολαύστε το μαζί με μια κούπα καφέ ή τσάι.

ΡΙΖΟΤΟ ΜΕ ΣΑΦΡΑΝ: Η συγκεκριμένη ποικιλία
σαφράν φύεται στο καντόνι του Valais και είναι ένα απαραίτητο
συστατικό του παραδοσιακού πιάτου Ticino, το οποίο συχνά σερβίρεται
με luganighe, ένα ελβετικό χοιρινό λουκάνικο με μπαχαρικά και άσπρο
κρασί. Το Ticino είναι το νοτιότερο καντόνι της Ελβετίας και
συνορεύει με την Ιταλία. Το ριζότο με σαφράν  είναι ένα εύκολο
πιάτο που φτιάχνεται από ρύζι, το οποίο έχει σιγομαγειρευτεί μαζί
με κρεμμύδια, σαφράν, κρασί και τυρί.

ZURCHERGESCHNETZELTES: Κομμάτια μοσχαρίσιου
κρέατος μαγειρεμένα με μανιτάρια, κρεμμύδια, κρασί και κρέμα
γάλακτος. Συνήθως συνοδεύεται από rösti, νουντλς ή ρύζι. Θα το
βρείτε και σε παραλλαγές με κοτόπουλο ή χοιρινό.

ZOPF: Υπάρχουν πολλά είδη ψωμιού στην Ελβετία,
αλλά αυτό είναι ένα από τα πιο διάσημα και απολαυστικά. Ένα λευκό
ψωμί το οποίο θα το αναγνωρίσετε εύκολα, γιατί είναι ένα πλεκτό
καρβέλι – η λέξη zopf σημαίνει πλεξίδα – με χρυσαφένια κόρα, το
οποίο θυμίζει το εβραϊκό ψωμί challah. Το ζυμάρι φτιάχνεται από
λευκό αλεύρι, γάλα, αβγά, βούτυρο και μαγιά, πλεγμένο σε κοτσίδα
και περασμένο με κρόκο αβγού. Παραδοσιακά, τρώγεται τα κυριακάτικα
πρωινά και θυμίζει λίγο τσουρέκι.

BERNER PLATTE: Η σπεσιαλιτέ της Βέρνης.
Περιλαμβάνει μια σειρά κρεάτων και λουκάνικων: ζαμπόν, καπνιστό
μπέικον, καπνιστή γλώσσα βοδινού και χοιρινού, παϊδάκια, χοιρινό
κότσι, χοιρινό φιλέτο και ώμο, μεδούλι, συνδυασμένα με ξινολάχανο,
πατάτες και φασόλια. Το πιάτο φτιάχτηκε για πρώτη φορά στις 5
Μαρτίου 1798, μετά τη νίκη του στρατού της Βέρνης επί των Γάλλων,
στο Neuenegg, όπου σ’ ένα μεγάλο εορταστικό πανηγύρι, οι κάτοικοι
έφερναν ό, τι είχαν στα σπίτια τους για να φτιαχτεί ένα τεράστιο
πιάτο γι’αυτό και η μεγάλη ποικιλία των συστατικών του.

ÄLPLERMAGRONEN: Παραδοσιακό πιάτο προερχόμενο από
τη γερμανική πλευρά της Ελβετίας. «Η μακαρονάδα του
βοσκού»
. Περιλαμβάνει όλα τα συστατικά που ήταν διαθέσιμα
στους βοσκούς των Άλπεων: τυρί, πατάτες, κρεμμύδια, μακαρόνια, γάλα
ή κρέμα γάλακτος και μήλα! Στην κλασική εκδοχή του φτιάχνεται από
στρώσεις πατάτας και μακαρονιών με κρέμα γάλακτος και τυρί, ψήνεται
στο φούρνο και σερβίρεται με τηγανιτά δαχτυλίδια κρεμμυδιών,
σκεπασμένο με σάλτσα από βραστό μήλο. Κάποιες φορές περιέχει και
μπέικον. Ένα γεύμα για τις κρύες χειμωνιάτικες νύχτες.

Top