ΣΙΚΙΝΟΣ

Στην άγονη γραμμή, στη νότια πλευρά των Kυκλάδων μεταξύ Ίου και
Φολεγάνδρου, βρίσκεται η μικροσκοπική Σίκινος. Λιγοστοί αλλά ζεστοί
κάτοικοι. Tο κυκλαδίτικο φως μεγενθύνει και συνθλίβει το τοπίο, με
απάτητους γκρεμούς και την θάλασσα να σμιλεύει ακτές και να
φτιάχνει χαριτωμένες παραλίες με πεντακάθαρα νερά. Στα χρόνια τα
παλιά λεγόταν Οινόη χάρη στα πολλά  αμπέλια. Στο
Κάστρο, ένα από τα πιο καλαίσθητα οικιστικά σύνολα των Κυκλάδων, τα
παλιά αρχοντικά και τα όμορφα
καλντερίμια μιλάνε για παλιές ιστορίες και πλούτη. Τα σπίτια
ανακαινίστηκαν με σεβασμό στην παράδοση: διακοσμητικά και χρηστικά
στοιχεία από σχιστόλιθο, αχνά χρώματα στα παραθυρόφυλλα και στις
πόρτες. Γιορτές και πανηγύρια φέρνουν κοντά τους ανθρώπους και
ενώνουν σπιτικά και συναισθήματα.

Η μελισσοκομία στο νησί κρατά εδώ και αιώνες και δίνει το
εξαιρετικό θυμαρίσιο μέλι για το ντόπιο παστέλι και
τους λουκουμάδες. Οι νοικοκυρές φτιάχνουν γλυκό
καρπούζι και τη διαγκουρένια, (χυλό από χυμό
καρπουζιού και ζύμη, με μέλι και σουσάμι, από πάνω). Γεμιστό
κατσικάκι και κρασάτος κόκορας. Ανάλατο μανούρι, πιτούλες με
ανθότυρο, κρίταμος και βολβοί τουρσί. Πίτες με κρεμμύδια
και ξινόγαλο, πουράζενες (ντολμαδάκια με φύλλα του
βουνού),  παστέλι και κόκκινο σικινιώτικο κρασί. Θα
καταγραφούν στη μνήμη, γαστρονομικές εμπειρίες με τις τοπικές
συνταγές και μοναδικά προϊόντα..

Στα πανηγύρια συγκεντρώνεται όλο το χωριό. Ανάλογα με τη γιορτή
υπάρχουν και διαφορετικά έθιμα.

Ο παπάς λειτουργεί και τα μακριά τραπέζια πάντοτε γεμίζουν με
λογής-λογής καλούδια, φαβοκεφτέδες, γίγαντες, αμπελοφάσουλα, ψάρια
και θαλασσινά, ρεβίθια. Όλοι είναι καλεσμένοι για να φάνε να πιούνε
και να χορέψουν.

Οι Σικινιώτες παίρνουν πολύ στα σοβαρά την καλοπέρασή του και
την καλοπέραση όσων τυχαίνει να βρίσκονται παρέα τους. Τα
μεγαλύτερα πανηγύρια γίνονται της Ζωοδόχου Πηγής, τον
Δεκαπενταύγουστο, της Παναγίας της Παντάνασσας στις 27 Μαρτίου και
στις 21 Νοεμβρίου που γιορτάζονται τα Εισόδια της Θεοτόκου.

Εκείνος που αναλαμβάνει τα έξοδα του πανηγυριού ονομάζεται
πανηγυράς και φιλοξενεί την εικόνα στο σπίτι του για ένα χρόνο,
μέχρι το επόμενο πανηγύρι. Αναλαμβάνει την ευθύνη να ανάβει
συνέχεια το καντήλι πλάι της εικόνας και να προσεύχεται συχνά.

Την ημέρα που η εικόνα γιορτάζει ο πανηγυράς την μεταφέρει στην
εκκλησία και μετά την λειτουργία κερνάει τους πιστούς γλυκά.
Κατόπιν προσφέρει σε όλους στο σπίτι του γεύμα που περιλαμβάνει
ψάρι.

Top