Η Ιζαμπέλ Αλιέντε – ανηψιά του δολοφονημένου προέδρου της
Χιλής, Σαλβαδόρ Αλιέντε, που δολοφονήθηκε στο πραξικόπημα του 1973
– γεννήθηκε το 1942 στο Περού. Παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε
δύο παιδιά και δύο εγγόνια. Δούλεψε ασταμάτητα απο δεκαεπτά χρονών,
πρώτα σαν δημοσιογράφος κι έπειτα σαν συγγραφέας. Το πρώτο της
μυθιστόρημα, «Το σπίτι των πνευμάτων», δημοσιεύτηκε το 1982 και την
καθιέρωσε αμέσως σαν ένα απο τα κορυφαία ονόματα των συγγραφέων,
στη γλώσσα του Θερβάντες. Ζεί τα τελευταία χρόνια στις
ΗΠΑ.
«Μετανοιώνω για τις δίαιτες, τα νόστιμα φαγητά που έκανα πέρα από
φιλαρέσκεια, τόσο όσο λυπάμαι για τις ευκαιρίες να κάνω έρωτα που
άφησα να περάσουν, απασχολημένη από εκκρεμότητες ή από
πουριτανισμό», παρ όλο που «η σεξουαλικότητα είναι συστατικό της
καλής υγείας, εμπνέει τη δημιουργία και είναι μέρος του δρόμου της
ψυχής… Δυστυχώς άργησα τριάντα χρόνια να το ανακαλύψω
αυτό».
Η συγγραφέας επιστρέφει με ένα γοητευτικό βιβλίο που μιλάει για
τις δύο μεγάλες κινητήριες δυνάμεις της Ιστορίας. Το φαγητό και τον
έρωτα .
Συνδυάζοντας χιούμορ και οξυδέρκεια με προσωπικές αναμνήσεις και
αφροδισιακές συνταγές. Συμπληρώνοντας τα 50 της χρόνια αρχίζει να
σκέφτεται την σχέση της με το φαγητό και τον ερωτισμό.
Κάνει παραλληλισμούς με ισχυρή δόση χιούμορ. Χωρίς να απομακρύνεται
από την πραγματικότητα. Τα ορεκτικά για παράδειγμα συσχετίζονται με
τα πρώτα γαργαλητά και δαγκώματα. Οι γαστρομαγικές προτάσεις είναι
επανάληψη των συνταγών που δίνονται κατά καιρούς ως αφροδισιακές σε
διάφορα βιβλία. Η διαφορά εδώ βρίσκεται στο σέρβις που παρουσιάζει
τις προτάσεις με αναφορές στην προσωπική ζωή της καθώς και στην
οικογενειακή της (θείους – θείες ξαδέλφια φίλους).
Τα υλικά των συνταγών της συγγραφέως εύκολα βρίσκονται ενώ
«Πτερύγια καρχαρία κα όρχεις μπαμπουΐνων» δεν υπάρχουν γιατί δεν
μπόρεσε να τα βρει ποτέ.
Αφιερώνει το βιβλίο της στους Έλληνες, όπως είπε σε συνέντευξή
της όταν επισκέφτηκε την Ελλάδα.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΩΚΕΑΝΙΔΑ