Η Χώρα της θεωρείται από τις κομψότερες και ελκυστικότερες
των Κυκλάδων, οι παραλίες της με τα διάφανα νερά τους μαγεύουν και
ξεκουράζουν ψυχή και σώμα. Η Φολέγανδρος
ή Πολύκανδρος, κατά τους αρχαίους, κερδίζει
πάντοτε, με ευκολία, την καρδιά των επισκεπτών.
Ο φιλόξενος λιμένας υποδοχής, ο Καραβοστάσης,
καλοσωρίζει φιλικά τους επισκέπτες, ενώ τα στενά λιθόστρωτα του
Κάστρου και τα σοκάκια της Χώρας, προσφέρουν δροσιά τη μέρα και
στιγμές διασκέδασης τα βράδια.
Οι θεμωνιές της Άνω Μεριάς μιλούν για το αυθεντικό πρόσωπο και
την αγροτική παράδοση ενός τόπου άγονου, αλλά συνάμα
γοητευτικού.
Στις αλιτάνες της Άνω Μεριάς οι νοικοκυρές
φυτεύουν δυόσμο, μαϊντανό, βασιλικό
και μπαρμπερόριζα. Μαζεύουν και
μυρωδικά, δεντρολίβανο, ρίγανη,
χαμομήλι και αλιφασκιά για να
φτιάχνουν βραστάρια για
τα κρυολογήματα του χειμώνα. Γύρω στο Νοέμβρη, μαζεύουν τα άνθη
της ζαφοράς για να δώσουν χρώμα
στα φαγητά, την
άνοιξη βολβούς και το
καλοκαίρι κάπαρη για τα κάνουν
πιπεράτα τουρσιά.
Στο νησί υπάρχει ένα ενδημικό φυτό, το ωραιότερο είδος
καμπανούλας της Ελλάδας, ένας κοντός στρογγυλευμένος μικρός
θάμνος, πυκνόφυλλος και πολύκλαδος, με φύλλα στιλπνά και νευρώδη
και άνθη κυανά, σχισμένα σε πέντε τμήματα, σε σχήμα γοτθικής αψίδας
της οποίας η κορυφή κλίνει προς τα έξω.
Η θάλασσα δίνει
φράσκα ψάρια. Το γάλα από τα
αιγοπρόβατα πήζει σε τυροβόλια μαζί με πιτιά και αλάτι και γίνεται
το σουρωτό. Η
κάπαρη μπαίνει
στο χοντρό αλάτι και νοστιμίζει σαλάτες,
τα θυμάρια και τα θρούμπια προσελκύουν εργατικές μέλισσες που
μέσα στις πήλινες κυψέλες
φτιάχνουν μέλι κεχριμπαρένιο.
Οι νοικοκυρές ανοίγουν φύλλο, το κόβουν σε μακρόστενες λωρίδες
και φτιάχνουν το κουλουρίδι, το αραντό, τα
μακαρόνια ματσάτα, που παντρεύονται με μυζήθρα, γάλα,
σάλτσα ντομάτας ή κατσικίσιο κρέας.
Δοκιμάστε
λαδένια (ζυμάρι στο
ταψί με λάδι, ντομάτα και κρεμμύδι),
τραγανούς ρεβυθοκεφτέδες,
μυρωδάτους ντοματοκεφτέδες. Χυλωμένη
ρεβιθάδα στο πήλινο βαθειά στο ξυλόφουρνο που γεμίζει τις Κυριακές
μυρωδιές γαργαλιστικές τον αέρα. Φουρνιστό
κατσικάκι με πατάτες και μυριστικά.
Αφράτη καρπουζένια και το
λιγωτικό, μυρωδάτο παστέλι των γάμων και των
πανηγυριών.
