ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ -ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΠΟΡΤΟ

ΠΟΡΤΟ: ΜΑΓΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Από τα στενά δρομάκια με τα μεσαιωνικά κτίρια και τα
περίτεχνα αζουλέζου, στις αποθήκες όπου ωριμάζει το διάσημο κρασί
της Ιβηρικής Χερσονήσου.

 Το Πόρτο,  δεύτερη σε έκταση και
πληθυσμό πόλη της Πορτογαλίας.  Μία γραφική παραθαλάσσια πολη
με την αύρα του Ατλαντικού. Αυτό που τη χαρακτηρίζει πιο πολύ είναι
η ηρεμία του ποταμού Ντούρο που τη χωρίζει στα δύο. Απλώνεται
αμφιθεατρικά πάνω σε δύο λόφους, ενώ οι δύο πλευρές του ποταμού
συνδέονται με έξι γέφυρες.

Η όψη του Πόρτο είναι ξεχωριστή. Από τη μία,  στενά
μεσαιωνικά σοκάκια και τεράστιες μπαρόκ εκκλησίες και από την άλλη,
οι μικρές περιποιημένες πλατείες και οι πλατιές λεωφόροι
στολισμένες με αρχοντικά αληθινά έργα τέχνης. Τα πορτογαλικά
αζουλέζου, τα παραδοσιακά, πολύχρωμα πλακίδια με τα περίτεχνα
σχέδια, δημιουργούν ένα πανέμορφο παζλ, κοσμούν τις προσόψεις των
κτιρίων και κάνουν ολόκληρη την πόλη ένα αξιοθέατο.

Οι Portoenses, οι κάτοικοι του Πόρτο, είναι ήρεμοι, ζεστοί,
φιλικοί και κάνουν τους επισκέπτες να αισθάνονται οικεία. Ωστόσο,
οι κάτοικοι της πρωτεύουσας του πορτογαλικού Βορρά δεν περνούν όλη
τους την ημέρα διασκεδάζοντας στα wine bars του παλιού λιμανιού,
καθώς, όπως αναφέρει και μια παλιά λαϊκή ρήση, «η
Κο
ΐμπρα τραγουδά, η Μπράνγκα προσεύχεται, η Λισσαβόνα
διασκεδάζει και το Πόρτο δουλεύει»
.

Στις όχθες του ποταμού Ντούρο, απλώνεται η περιοχή Ριμπέιρα.
Περπατήστε τα σοκάκια, ανάμεσα σε στενά, πολυώροφα κτίρια. Η πιο
παλιά γειτονιά του Πόρτο θυμίζει κάτι από την αύρα του παλιού
λιμανιού και την εποχή που οι τολμηροί θαλασσοπόροι του Μεσαίωνα,
όπως ο πρίγκιπας Ερρίκος ο θαλασσοπόρος, ξεκινούσαν το μεγάλο
ταξίδι προς το άγνωστο.

Από τη μικρή ομώνυμη πλατεία της περιοχής, την Πράσα ντα
Ριμπέιρα, ξεκινά ο παραποτάμιος πεζόδρομος, με τα πολύχρωμα σπίτια
της παρόχθιας ζώνης, τα υπαίθρια καφέ, τις γραφικές παραδοσιακές
ψαροταβέρνες. Επιβάλλεται να δοκιμάσει κανείς τα μοναδικά μικρά
γλυκίσματα pasties de nata.

Η περιπλάνηση στα μεσαιωνικά σοκάκια του ιστορικού κέντρου
αποκαλύπτει μνημειακά αξιοθέατα. Η εκκλησία Igreja dos Clerigos
(18ουαι.) είναι μία από τις πρώτες μπαρόκ εκκλησίες που
χτίστηκαν στην Πορτογαλία. Με ύψος 75μ., ο πύργος της εκκλησίας
(torre dos clerigos) είναι το ψηλότερο κτίριο της πόλης.

Άλλη μία εκκλησία, η Igreja do Carmo, εντυπωσιάζει με τα
χαρακτηριστικά πλακάκια πορσελάνης αζουλέζου στην πρόσοψή της. Ο
καθεδρικός ναός (se catedral) αποτελεί σημείο αναφοράς του Πόρτο.
Δεσπόζει στην κορυφή του ομώνυμου λόφου και μοιάζει με μεσαιωνικό
κάστρο. Το Εθνικό Θέατρο του Sao Joao και ο ναός του Αγίου
Φραγκίσκου, με το ανατριχιαστικό ικρίωμα της Ιεράς Εξέτασης και τον
χρυσό διάκοσμο, θα σας προκαλέσουν επίσης το ενδιαφέρον.

Ιδιαίτερο αξιοθέατο αποτελεί ο σιδηροδρομικός σταθμός Sao Bento,
λόγω των 20.000 αζουλέζου που έχει φιλοτεχήσει  ο Χόρχε
Κολάκο, ο σημαντικότερος ζωγράφος του είδους, και κοσμούν την
κεντρική του αίθουσα, κάνοντάς τη να μοιάζει με μουσείο.

Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης που σχεδίασε ο Αλβάρο Σϊζα το
φουτουριστικό Μέγαρο Μουσικής του Ρεμ Κούλχας θυμίζει
αναποδογυρισμένη κατοικία και κτίστηκε για να γιορταστεί η ανάδειξη
της πόλης ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης το 2001. Δύο
κτίρια που μετέτρεψαν το Πόρτο σε τόπο προσκυνήματος για τους
λάτρεις της αρχιτεκτονικής.

Στολίδι  της πόλης είναι η εντυπωσιακή μεταλλική γέφυρα
Ντομ Λουίς Ι, που προσδίδει παριζιάνικο αέρα στην ατμόσφαιρα. Η
γέφυρα κατασκευάστηκε το 1886 από τον Θεοφίλ Σέριγκ, μαθητή του
Γκουστάβο Άϊφελ και στέκει επιβλητική στο ύψος των 50μ. της. Αν την
περπατήσετε, θα σας προσφέρει μερικά από τα πιο όμορφα πλάνα του
Πόρτο. Διασχίζοντάς τη, θα βρεθείτε στο προάστιο Βίλα Νόβα ντε
Γκάια, στο οποίο συγκεντρώνονται οι αποθήκες ωρίμανσης και τα πιο
σημαντικά κελάρια όπου παλαιώνεται το κρασί Πόρτο.

Όλοι οι εγχώριοι μεγάλοι οίκοι παραγωγής κρασιού διατηρούν
ιδιόκτητες εγκαταστάσεις (δεξαμενές, κελάρια και αίθουσες
επίδειξης), όπου μπορείτε να ξεναγηθείτε, να ενημερωθείτε για τη
διαδικασία παραγωγής και ωρίμανσης και να δοκιμάσετε διάφορα είδη.
Εκεί θα ξεκινήσετε το δικό σας ταξίδι στον κόσμο του διάσημου
κρασιού της Ιβηρικής Χερσονήσου, με το δυνατό άρωμα και τη γλυκιά
και βαθιά γεύση, που παράγεται αποκλειστικά στην κοιλάδα του Ντούρο
και «ζυμώνεται» στην πόλη που του χάρισε το όνομά του.
Προτού μπείτε σε κάποιο από τα κελάρια, παρατηρείστε τις barcos
rabelos, τις επίπεδες βάρκες με το φαρδύ πανί, που παλαιότερα
μετέφεραν τα βαρέλια του κρασιού και σήμερα αποτελούν την ατραξιόν
των τουριστών.

Οι σημαντικότεροι οίκοι παραγωγής (Croft, Taylor, Sandeman,
Graham) έχουν τις δικές τους αρμαζένς (αποθήκες ωρίμανσης του
κρασιού) και παρέχουν οργανωμένες ξεναγήσεις στα κελάρια και στις
μυσταγωγικές δοκιμές του πορτογαλικού νέκταρ. Οι επισκέπτες μπορούν
να παρακολουθήσουν τα στάδια παραγωγής από το πατητήρι έως τα
κελάρια και να το γευθούν σερβιρισμένο όπως πρέπει στο ειδικά
κατασκευασμένο ποτήρι calice.

Το εθνικό φαγητό των Πορτογάλων είναι ο μπακαλιάρος. Λέγεται ότι
έχουν 365 διαφορετικές συνταγές για να τον φτιάχνουν. Μία για κάθε
μέρα του έτους! Ένα ενδιαφέρον και ιδιαίτερα χορταστικό πιάτο είναι
η francesina, φαγητό από τρεις στρώσεις ζύμης που εναλλάσσονται με
αλλαντικά.

Σε κάποιο από τα μικρά ταβερνάκια που βρίσκονται στα λιθόστρωτα
σοκάκια της πόλης αναζητήστε κάποιο από τα εστιατόρια, όπου
μπορείτε να δειπνήσετε ακούγοντας τις πονεμένες νότες των fados, τα
παραδοσιακά πορτογαλέζικα μελαγχολικά μπλουζ.

Top